به گزارش نماینده به نقل از مهر، مطلبی از کتاب «نسیم اندیشه»، حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی، ج ۱، ص ۱۴۶ به مناسبت بازگشایی مدارس در پی می آید.

اگر مي‏ خواهيد نماز شب بخوانيد و درس روز شما هم لطمه‏ اي نبيند، شبها بايد كمي زودتر بخوابيد و شام را سبك‏تر ميل كنيد؛ غذاي شام هرچه سبك‏تر باشد، بهتر است. همان‏ طور كه مي ‏دانيد بدن ما به بيش از دو وعده غذا احتياج ندارد. در روايات هم آمده است: اگر سير هستيد، غذا نخوريد. غذا خوردن در حال سيري استعداد را كم مي‏ كند.

از بيانات نوراني حضرت اميرمؤمنان(ع) اين است: «لا تَجْتَمع الفِطْنَةُ والْبِطْنَة»؛ يعني فطانت و هوشمندي با پرخوري جمع نمي‏ شود و پُرخور هرگز خردمند نمي‏ شود، زيرا تمام تلاش و كوشش روح او اين است كه غذاها را هضم كند و ديگر فرصت انديشيدن ندارد. درست مثل اينكه شما يك انسان متخصص و دانشمند را به رفتگري در كوي و برزن بگماريد تا زباله‏ ها را جمع كند. اگر كسي مي‏ تواند در كرسي يك استاد به تدريس بپردازد، چرا او را به رفتگري وادار يم!؟ روح انسان مي‏ تواند يك استاد و مربي خوب باشد، حيف است كه او را به رفتگري جسم بگماريم.

غذايي كه مي‏ خوريم، براي تبديل به مواد جذبي و دفعي، به زمان نياز دارد كه روح اين كار را به واسطه بدن انجام مي‏ دهد. روح انسان سلسله اي از قواي ادراكي و تحريكي را در اختيار دارد؛ قواي تحريكي روح هم، ابزار فيزيكي ‏اي چون معده، روده و قلب دارد. آنچه غذا را به صورت خون، عادلانه ميان مو، ناخن، گوش، چشم، مژه و... تقسيم مي‏ كند، روح انسان است.

وجود مبارك اميرمؤمنان(ع) مي‏ فرمايد: «لاتَجتَمعُ عزيمةٌ و وَليمةٌ».بعضي انسانها اهل سورچراني هستند و دوست دارند، هر روز ميهمان يك نفر باشند. انسان سورچران اهل عزم و اراده نيست. انسان بهتر است تا مي‏ تواند در كنار سفره خود بنشيند. اگر كسي بخواهد اهل عزيمت باشد و از وارثان اولوا العزم قرار گيرد، بايد در رفت و آمد با ارحام هم مراقب باشد.

بنابراين، نماز شب انسان را از تحصيل روز باز نمي‏ دارد، با اين شرط كه انسان مراقب مسائل ديگر باشد. بسياري برنامه‏ هاي تلويزيوني، جلسات، گفت و شنودها و... سودمند نيست. اگر نيم ساعت پيش از اذان صبح بلند شويد، هم به نماز شب مي‏ رسيد و هم به نماز اول وقت، پس از نماز هم كمي استراحت مي‏ كنيد و به درس روز خود مي‏ پردازيد.